L’étude de l’Institut Max Planck concernant le fonctionnement du système de la marque communautaire

Het Max Planck Instituut te München heeft in opdracht van de Europese Commissie een onafhankelijke studie uitgevoerd betreffende de werking van het Gemeenschapsmerkensysteem, zowel op Europees als op nationaal vlak.

De Europese Commissie heeft deze studie gewenst, teneinde een evaluatie te maken van wat goed functioneert en wat nog verbeterd kan worden in de co-existentie tussen het systeem van het Europees Gemeenschapsmerk en de nationale merkensystemen.

De bedoeling van de Europese Commissie is enerzijds het creëren van een nauwere samenwerking tussen het Bureau voor de eenmaking van de interne markt (OHIM) en de nationale merkenbureaus, en anderzijds zo goed mogelijk de opbrengst van de vernieuwingstaksen voor Gemeenschapsmerken te verdelen tussen de lidstaten, rekening houdend met de door de lidstaten en hun nationale merkenbureaus verleende diensten.

Het doel van de Max Planck studie is de Europese Commissie toe te laten wijzigingen voor te stellen van de relevante wetgeving, d.w.z. zowel van de gemeenschapsverordening als van de merkenrichtlijn.
Een der besluiten van de studie is dat het doel van de merkenrichtlijn, dat bestond in het wegwerken van hindernissen bij het vrij verkeer van goederen en van concurrentieverstoringen binnen de gemeenschappelijke markt die voortspruiten uit de verschillen tussen de verscheidene nationale merkenwetgevingen, niet afdoende gerealiseerd werd.

Volgens de Max Planck studie is er nood aan verdere harmonisatie van de nationale merkenwetgevingen. De merkenrichtlijn is namelijk niet bij machte om echte interne marktvoorwaarden te creëren binnen de gemeenschap, gezien de territoriale begrenzing van de nationale wetgevingen van de lidstaten. Enkel het supranationaal gemeenschapsmerkenrecht kan de eenmaking van de Europese merkenmarkt bevorderen.