In een vonnis van 8 juli 2019 heeft de Kortrijkse milieustakingsrechter aan een landbouwer verbod opgelegd om een derde pluimveestal te bouwen onder verbeurte van een dwangsom van 10.000€ per dag dat gebouwd wordt en dat de pluimveestal er blijft staan.
De omgevingsvergunning die de landbouwer had bekomen voor de pluimveestal wordt op vraag van de gemeente als onwettig buiten toepassing gelaten door de milieustakingsrechter:
‘De rechtbank is van oordeel dat gezien de grote schaal van het project, ook al is er op zich geen planologische strijdigheid met de bestemmingsvoorschriften, de inplanting ervan zo is voorzien dat die totaal in wanverhouding staat met een afgewogen concept van goede ruimtelijke ordening en aldus onverenigbaar is met de goede plaatselijke aanleg. (...) De door de bestreden beslissing gegeven motieven die quasi uitsluitend gebaseerd zijn op het landschappelijk integratieplan en daarin opgenomen aanplanting van ‘nieuw aan te planten losse heg’ verantwoorden niet in redelijkheid de te verwachten grote potentiële hinder voor de aangelanden’.
Verder is de milieustakingsrechter de mening toegedaan dat de impact van het project in de omgeving dat uit open landschap bestaat, op een ‘kennelijk onredelijke wijze’ is beoordeeld.
Aldus is de gemeentelijke milieustakingsvordering een ernstig alternatief voor de vernietigingsprocedure bij de Raad voor Vergunningsbetwistingen, in het bijzonder omwille van de snelheid van de milieustakingsprocedure, die een procedure zoals in kortgeding is, en omwille van het feit dat de ontvankelijkheidsdrempel van een procedure tot schorsing (eventueel bij uiterst dringende noodzakelijkheid) voor gemeenten of colleges van burgemeester en schepenen hoger ligt bij de Raad voor Vergunningsbetwistingen dan bij de milieustakingsrechter.
Referentie: Vz.Rb. Kortrijk 8 juli 2019, nr. 2019/4311, ng. (pub507646-2)
Auteur: Dirk Van Heuven
