Het koninklijk besluit van 28 oktober 2016 tot wijziging van het koninklijk besluit van 28 mei 2003 betreffende het gezondheidstoezicht op de werknemers wat de re-integratie van arbeidsongeschikte werknemers betreft, is op 1 december 2016 inwerking getreden.
Wat houdt re-integratie in?
Door middel van re-integratie beoogt men tijdelijke en definitief arbeidsongeschikte werknemers opnieuw tewerk te stellen door aangepast of ander werk te voorzien binnen dezelfde onderneming.
Arbeidsongevallen en beroepsziektes worden uitgesloten van het toepassingsgebied van het koninklijk besluit.
Wie kan de re-integratie aanvragen?
Een verzoek tot re-integratie kan worden aangevraagd door de werkgever, de werknemer, de adviserende geneesheer en door de behandelende geneesheer mits toestemming van de werknemer.
Welke is de te volgen procedure?
Alvorens de eigenlijke re-integratie een aanvang neemt, dient er vooraf een re-integratiebeoordeling plaats te vinden.
Hierbij zal de preventieadviseur-arbeidsgeneesheer nagaan of de werknemer het overeengekomen werk nog zal kunnen uitoefenen en de eventuele mogelijkheden tot re-integratie onderzoeken.
De preventieadviseur-arbeidsgeneesheer kan volgende beslissingen nemen:
Tijdelijk arbeidsongeschikt
Definitief arbeidsongeschikt
De werknemer kan aangepast of ander werk verrichten
X
X
De werknemer kan geen aangepast of ander werk verrichten
X
X
Ook kan de preventieadviseur-arbeidsgeneesheer tot het besluit komen dat het om medische redenen niet opportuun is een procedure tot re-integratie te starten.
Na een positieve re-integratiebeoordeling, zal de werkgever een re-integratieplan opmaken in overleg met de werknemer en de preventieadviseur-arbeidsgeneesheer. Dit plan omvat een omschrijving van o.a. de redelijke aanpassingen van de werkpost, een omschrijving van het andere werk, de geldigheidsduur van het re-integratieplan, …
Indien de werkgever tot de conclusie komt geen re-integratieplan te kunnen opstellen, motiveert hij dit in een verslag.
Indien er wel een re-integratieplan wordt opgesteld zal de werknemer zich al dan niet akkoord dienen te verklaren met dit re-integratieplan.
Wanneer treedt dit koninklijk besluit in werking?
Het koninklijk besluit is in werking getreden op 1 december 2016.
Niettemin, zal de mogelijkheid om een re-integratieprocedure op te starten afhankelijk zijn van wie erom verzoekt.
Wie
Vanaf
De adviserende geneesheer
Vanaf heden
De werknemer
Vanaf 1 januari 2017
De werkgever
Vanaf 1 januari 2017 of vanaf 1 januari 2018 afhankelijk of de arbeidsongeschiktheid een aanvang genomen heeft vanaf dan wel vóór 1 januari 2016.
Het wetsontwerp van 16 november 2016 beoogt de arbeidsovereenkomstenwet te wijzigen, waarbij het ontslagrecht van de werkgever en werknemer in grote mate aan banden zal worden gelegd.
Welke wijzigingen beoogt dit wetsontwerp ?
De belangrijkste wijziging is de verplichting om eerst tot re-integratie over te gaan alvorens men de arbeidsovereenkomst kan beëindigen door medische overmacht.
Bovendien is de werkgever gehouden, indien hij de arbeidsovereenkomst met onmiddellijke ingang beëindigd tijdens de periode van re-integratie, aan de werknemer een opzeggingsvergoeding te betalen, berekend op basis van het loon zoals het werd uitgekeerd vóór de periode van re-integratie.
***
De doelstellingen die de regering hiermee wenst te bereiken zijn enerzijds, de bestrijding van fraude m.b.t. de werkloosheidsuitkeringen en anderzijds, de kansen tot tewerkstelling bij dezelfde werkgever te maximaliseren voor de arbeidsongeschikte werknemer.
Desalniettemin, blijft deze nieuwe re-integratieprocedure op heel wat vlakken onduidelijk. Zo worden er geen sancties voorzien indien de werknemer of de werkgever het re-integratieplan niet zouden aanvaarden. Wat als de werknemer dit weigert? Zal deze bestraft worden door de RVA? Wat indien de werkgever besluit geen re-integratieplan te kunnen opstellen? Riskeert deze een straf opgelegd door de inspectiediensten?
In hoeverre deze doelstellingen ook daadwerkelijk zullen worden bereikt en of de lacunes zullen aangevuld worden, is een vraag, die pas in de toekomst kan worden beantwoord.
