In navolging van andere Europese landen zoals bijvoorbeeld Frankrijk, werd een aantal weken geleden een wetsvoorstel gelanceerd in de Kamer dat wijzigingen voorstelt aan de wettelijke garantieregeling met het oog op het tegengaan van “geprogrammeerde veroudering”.
Eén van de voorstellen is om de wettelijke garantie te verruimen tot de levensduur van de producten met een minimum van 2 jaar. Echter, eind vorig jaar lanceerde de Europese Commissie eveneens een voorstel van richtlijn om deze garantieregeling uit te breiden, maar dan enkel ten aanzien van online aangekochte goederen.
Sirius Legal zet alles nog eens op een rijtje.
Huidige regeling
Momenteel voorziet de Richtlijn 1999/44/EG in een minimale (verplichte) garantieregeling voor alle lidstaten van 2 jaar. Het betreft een garantieregeling voor alle roerende lichamelijke goederen zoals bv. computers, meubels, auto’s,… aangekocht online of in een fysieke winkel. Deze termijn van 2 jaar begint te lopen vanaf de levering van het goed aan de consument en geldt enkel bij aankoop door een (particulier) consument.
Indien zich binnen de eerste zes maanden echter, een gebrek of defect manifesteert, voorziet de Richtlijn in een vermoeden dat dit gebrek bestond op het ogenblik van de aflevering, tenzij dit vermoeden onverenigbaar is met de aard van de goederen of met de aard van het gebrek aan overeenstemming.
Hoewel de Richtlijn de mogelijkheid gaf aan lidstaten om bijkomende bescherming te bieden aan consumenten en hiervoor stengere (nationale) regels op te stellen, heeft België zich gehouden aan de bepalingen uit de Richtlijn en heeft dus geen extra bescherming voor de consument toegevoegd.
De Belgische wettelijke garantieregeling is dus diegene die werd voorzien in Richtlijn 1999/44/EG.
Ter vergelijking: in Nederland bijvoorbeeld kan de wettelijke garantie langer zijn dan 2 jaar, indien de consument mag verwachten dat het product langer bruikbaar is op basis van de gemiddelde levensverwachting van het product.
Voorstel EU
De Europese Commissie heeft in een voorstel van Richtlijn een aantal wijzigingen voorgesteld aan de huidige Europese garantieregeling met als voornaamste doel: uniformiseren. Men stelde immers vast dat consumenten nog altijd minder geneigd zijn om online te kopen via een buitenlandse website omdat ze o.m. zouden twijfelen aan de garanties die worden geboden wanneer zich een probleem zou stellen met een product.
Deze nieuwe Richtlijn zou dan ook enkel van toepassing zijn op online aankopen.
Meer concreet stelt de Europese Commissie voor om de Europese garantieregeling uit te breiden ten aanzien van online aangekochte goederen en te voorzien dat wanneer een probleem zich voordoet binnen de eerste 2 jaar na levering van het product, dit probleem vermoed wordt aanwezig te zijn geweest op het ogenblik van de levering. Een uitzondering zou wel voorzien worden voor defecten die incompatibel zijn met de aard van de goederen of met het gebrek aan conformiteit, hetgeen de verkoper dan zal moeten bewijzen.
Met dit voorstel zou dus een omkering van de bewijslast gedurende de eerste 2 jaar ten voordele van de consument worden gecreëerd, maar dan enkel ten aanzien van online aangekochte producten. Daarnaast wordt ook voorzien dat in geval van niet-conformiteit, de verkoper het goed zal moeten herstellen of vervangen binnen een redelijke termijn. Bovendien zal de consument in bepaalde gevallen recht hebben op een prijsvermindering.
Conclusie
Het hoeft niet te verwonderen dat deze voorstellen op veel weerstand van de lidstaten stuiten, niet in het minst omwille van de discriminatie die zou ontstaan tussen online en offline aangekochte goederen. Dit voorstel van Richtlijn dient uiteraard eerst nog behandeld te worden door het Europees Parlement.
