De afgelopen jaren is de structuur van de controle op de financiële sector ingrijpend gewijzigd in België. Vandaag spreekt men van het zogenaamde bipolaire of “Twin Peaks” model. Sinds deze wetswijziging waakt de Nationale Bank van België (de NBB) over de macro- en micro-economische stabiliteit van het financiële stelsel, terwijl de Autoriteit voor Financiële Diensten en Markten en houdende diverse bepalingen (de FSMA) het toezicht op de markten uitoefent, de naleving van de gedragsregels door financiële tussenpersonen controleert en waakt over de bescherming van de consument.
Met betrekking tot de controletaken van de FSMA, diende deze instelling te beschikken over de noodzakelijke middelen om dit toezicht ook effectief te kunnen uitoefenen. Daartoe werd de wet van 30 juli 2013, nl. “Twin Peaks 2”, gepubliceerd.
Deze wet heeft onder meer als doel het juridisch kader voor een efficiënter toezicht te verbeteren, een betere bescherming van de afnemers van financiële producten en diensten mogelijk te maken en het verbeteren van de transversale coherentie tussen diverse regels ter bescherming van de afnemers van financiële producten en diensten.
Met het oog op de creatie van een level playing field tussen banken, beleggingsondernemingen en verzekeraars, maar ook tussen alle tussenpersonen in financiële diensten, brengt deze wet de toepasbaarheid mee van de MiFID-gedragsregels op verzekeringsondernemingen en -tussenpersonen en op makelaars in bank- en beleggingsdiensten.
De MiFID-gedragsregels houden de verplichting in om (i) zich op loyale, billijke en professionele wijze in te zetten voor de belangen van hun cliënten, en (ii) aan klanten enkel informatie te verstrekken die correct, duidelijk en niet misleidend is.
Voor verzekeringsondernemingen en -tussenpersonen bevat de nieuwe wet gedetailleerde regels in verband met de inhoud van contracten en bepaalde precontractuele inlichtingen.M
et betrekking tot spaar- en beleggingsverzekeringen zullen voortaan verzekeraars en tussenpersonen moeten beoordelen of het verzekeringscontract al dan niet geschikt is voor de klant (de zgn. “suitability test”) of ze al dan niet passend is voor de klant (de zgn. “appropriateness test”).
Ook regels in verband met kostentransparantie worden nu toepasselijk verklaard.
De concrete uitvoering van deze MiFID-gedragsregels zal verder gepreciseerd worden in drie Koninklijke Besluiten die in de nabije toekomst worden gepubliceerd.
