Onze Luxemburgse buren zouden zich beter laten inspireren door onze praktijk van voorafgaande beslissingen ...

Luxemburg paste naar aanleiding van het LuxLeaks-schandaal zijn rulingprocedure aan. Het beoogde objectief was een uniforme interpretatie van de fiscale wetten en het waarborgen van rechtszekerheid. Heeft het Groothertogdom zijn doel bereikt? Niet helemaal. Er is weliswaar vooruitgang geboekt. Voorafgaande beslissingen worden niet meer toegekend door één enkele persoon, maar door een commissie van meerdere ambtenaren; aanvragen om een voorafgaande beslissing moeten aan een aantal voorwaarden voldoen (gedetailleerde beschrijving van de aanvrager en van de beoogde verrichting, duidelijke motivering van juridische argumenten); de Luxemburgse administratie peilt steeds vaker naar de economische motieven achter de voorgelegde constructies en weigert soms om een positieve voorafgaande beslissing te nemen wanneer deze er niet zijn.
 
Toch één grote kanttekening: de anonieme en synthetische publicatie van voorafgaande beslissingen die de Luxemburgse wet nochtans voorziet, is om het zo te zeggen dode letter gebleven. Zo beperkt de administratie van de directe belastingen zich ertoe om in haar jaarlijks activiteitenverslag enkel te verwijzen naar het aantal behandelde voorafgaande beslissingen (726 in 2015, waarvan 599 gunstig werden beoordeeld) en over behandelde onderwerpen (toepassing van de regeling van vrijstelling van intellectuele eigendomsrechten, de moeder-dochterregeling enz.). Luxemburg is duidelijk nog niet klaar om voluit de kaart van de transparantie te trekken. Dat is bijzonder betreurenswaardig.
 
De Belgische Dienst voorafgaande beslissingen (DVB) is een model-leerling op het gebied van transparantie. Alle rulings worden immers anoniem gepubliceerd op fisconet. Het lijkt me belangrijk erop te wijzen dat de feiten, de juridische argumentatie en de beslissing van de DVB uitvoerig worden gepubliceerd. De analyse van deze rulings is erg kostbaar. De belastingplichtigen (en hun adviseurs) kunnen in principe weten aan welke fiscale behandeling ze worden onderworpen als ze een operatie opzetten zoals beschreven in de voorafgaande beslissing.
 
Onze Belgische rulingpraktijk is bovendien veel toegankelijker. In Luxemburg moet er een vergoeding van 3.000 tot 10.000 euro aan de belastingadministratie worden overgemaakt alvorens ze zelfs maar begint met een analyse van het dossier. Deze vergoeding is niet terugbetaalbaar, zelfs niet in geval van een negatief antwoord. De behandeling van de aanvraag tot voorafgaande beslissing is gratis in België, wat de toegang van kmo's en particulieren tot de procedure van voorafgaande beslissingen heel wat gemakkelijker maakt. In tegenstelling tot wat sommigen denken, zijn de Belgische voorafgaande beslissingen geen voorrecht van multinationals. Ongeveer één derde van de Belgische voorafgaande beslissingen wordt toegekend aan grote ondernemingen, terwijl twee derden wordt toegekend aan kmo's en particulieren.
 
De Belgische DVB stelt bovendien alles in het werk om de toegang van kmo's tot rulings te vergemakkelijken. Getuige daarvan is de recente publicatie van ontwerpen van aanvragen om een voorafgaande beslissing op www.ruling.be rond thema's die van belang zijn voor Belgische ondernemingen (fiscale immuniteit van herstructureringen, de terugbetaling van kosten eigen aan de werkgever enz.).
 
Maar dat is niet alles. Op 27 maart 2017 publiceerde de DVB op zijn website de eerste editie van zijn informatiebulletin. Deze periodieke publicatie is bedoeld om de standpunten zo snel mogelijk te publiceren en up-to-date-informatie te bezorgen aan de belastingplichtigen en hun adviseurs. Deze eerste "nieuwsflash" beschrijft enkele voorafgaande beslissingen die een bijzonder belang vertegenwoordigen (met betrekking tot de Kaaimantaks of de DBI-regeling), maar ook bepaalde transacties die werden voorgelegd aan de DVB, maar niet werden aanvaard (met een aanzienlijk belang voor praktijkbeoefenaars).
 
Onze Luxemburgse buren zouden hier beter een voorbeeld aan nemen.